شاعري

اڌورا اڌما

حسين سرور خوبصورت احساسن ۽ جذبن جو شاعر ھيو جيڪو جوانيءَ ۾ ئي اسان کان وڇڙي ويو. اسان جڏهن هن جي شاعري پڙهون ٿا تہ هوُ اسان جي اکين ۾ زندهه آهي. سندس شاعري پڙهندي محسوس ٿيندو تہ هي انھن نوجوان شاعرن مان آهي جن ڪڏهن بہ سياسي جدوجھد ۾ هلندي، سنڌ جي سونھن ورونھن ۽ آزادي لاءِ خواب ڏسندي عام نعرن جو سھارو نہ ورتو. حسين سرور پنھنجي شاعريءَ ۾ سماجي حقيقت نگاري ۾ رنگ ڀرڻ جي ڪوشش ڪئي آهي.

  • 4.5/5.0
  • 30
  • 8
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • حسين سرور
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book اڌورا اڌما

حصو ٻيون

حصو ٻيون
منھنجي مُک تي رنگ ڏسي
ھن جي مک جو رنگ لٿو.
*
تنھنجي بُتَ جي رنگن سان
پنھنجي بُتَ کي رنگيان مان.
*
اوھان کي ڏسڻ سان گھٽيو درد آھي
اوھان جي ڏسڻ سان ختم مرض ٿيندو
*
ضرورت زماني جي مٽجي وئي
ڦران ٿو مان ساڳيون وفائون کڻي.
*
اڪيلو گذارڻ ھُنر آھي جيڪر
ته اُستاد پنھنجو سڄڻ کي ٿو سمجھان.
*
جڏھن کان لڏائي ڇڏيئي پاڻ مان
اسان کي ٻيو گھر ملي ئي نھ ٿو.
*
رم جھم رم جھم بادل برسيا
نيڻ اوھان جي لاءِ ڪيڏا ترسيا.
*
پتو مان ٿاڪ پنھنجي جو چري تو کي ڏيان ڪھڙو
جڏھن کان در ڇڏيم تنھنجو تڏھن کان در بدر آھيان.
*
تنھائين کي ڀاڪر پائي،
پاڻ ڇڏيو آ اڄ پرچائي.
*
رھي پئون درد کان اوجھل،
ڪٿان آڻيون سو ڳولھي پل؟
*
پنھنجي دل آ اڪ جي ماکي،
ھر ڪنھن جهٽ ۾ روڙي لاٿي.
*
مڃون ٿا اوهان کي وڻون ڪونه ٿا
مگر دل اوهان تان کڻون ڪونه ٿا.
*