برکا رُت ۾ بيٺي مُرڪي
ڪير اُنھيءَ تي ڇو ٿو ڪُرڪي.
ڪير ڪُنوارو بدن ڀِڄائي،
چانڊوڪي ۾ پيئي چَمڪي.
هوءَ هوائُن جا ويس ڍڪي،
مند جهڙاليءَ ۾ ٿي مھڪي.
سار اُنھيءَ جي ساڻ اسان سان،
ساهُن ۾ جا بيٺي سَھڪي.
حال اسان جو صحرا جھڙو،
مور جيان هُو ٻَھَہ ٻَھَہ ٻھڪي.
آسّ! اسان سان سونھن ڌڃاڻي،
شال سدائين پيئي ٺھڪي.