اوهانکي سنڀاري، ٿڪا نيڻ آھن.
اکين آب هاري، ٿڪا نيڻ آھن.
اوهان جي اچڻ ۽ وڃڻ جا خُدارا،
سڀئي دڳ نِھاري، ٿڪا نيڻ آھن.
ڪيون سين رهاڻيون گهڻيريون سي،
ٺڪاڻا ٻُھاري، ٿڪا نيڻ آھن.
جڏھن ڄامشوري ۾ جوڙا ڏٺاسين،
اوهانکي پُڪاري، ٿڪا نيڻ آھن.
پيو چنڊُ مُرڪي اُداسي وَڌي وَئي،
رڳو دل ڌُتاري، ٿڪا نيڻ آھن.
وري اڄ اکين ۾ نما شا۾ آھي،
رهياسين ڪناري، ٿڪا نيڻ آھن.
سفر ۾ سدائين رهي سانوريءَ سان،
سوين سجُ اُڀاري، ٿڪا نيڻ آھن.
زماني ۾ تنھا رهي ‘آس’ ٿو،
ڏُکيا ڏينھن گهاري، ٿڪا نيڻ آھن.