ٿيون چاڪ ڪيئي نقابن جون ڀَريون
اڱڻ تي وِکريون گُلابن جون ڀريون.
ٻُڌائي تہ ڪوئي ڀلا تعبير هُن کي،
کنيو جا وَتي ٿي خوابن جون ڀَريون.
سڄا داستان دل سنڀالي ٿي رکي،
ڪيون ياد جيڪي ڪتابن جون ڀَريون.
عطا عشق تنھنجي جڏھن آھي ڪئي،
هٽيون نيٺ ھڙئي حجابن جون ڀَريون.
مليا نيڻ مُرڪي لڳو ‘آس’ تان،
لٿيون آهن ڪي عذابن جون ڀريون.