او مومل! ائين نہ ماڻو ڪر،
هر وقت پئي راڻو راڻو ڪر.
وري ننڊ اچي ڪا راحت جي،
تون ٻانھن ورائي وهاڻو ڪر.
اڄ ڏينھن تتل آ آرهڙ جو،
مون وٽ ترسي ٿڌو ٽاڻو ڪر.
تون ڦول ڦڳائي چاهت جا،
ائين عشق نہ منھنجو ساڻو ڪر.
مان توکي ڳولي آهيان ٿڪو،
منھنجي دل ۾ ھاڻ ٺڪاڻو ڪر.
ڪي مينھن وسائي مرڪن جا،
سائو دل جو تون امراڻو ڪر.