واهُوندي جو لڳڻ، تو اچڻ جي گهڙي،
ميرڙي هن اڱڻ، تو اچڻ جي گهڙي.
مون ڪئي گهاريون راتيون تو سوا،
ڦوٽِ کاڌي ڦڳڻ، تو اچڻ جي گهڙي.
چوڙين جو ڪٿي ڪونہ ڇَمڪو ٿيو،
ڪِٿ ڪَرائيءَ ڪنڱڻ تو اچڻ جي گهڙي.
بسنتي رت ۾ ڪر عنايت اِها،
روح کي اچ رڱڻ، تو اچڻ جي گهڙي.
‘آس’ اظھار توسان ڪرڻ ٿو گهري،
هانءُ ٿي پيو پَرن، تو اچڻ جي گهڙي.