تون ايئن نہ نظرون ڦير پرين!
آ توبن منھنجو ڪير پرين!
رستا ڪن ٿا رقص جڏھن تون،
پائي گهمين ٿي ڇير پرين!
مُدتن کان من ماندو آھي،
پائي اڱڻ تي تون پير پرين!
پاڻ فقيرن رکيو ناهي،
دل ۾ ڪنھن لئہ وير پرين!
صُوفي ٻيرن کان بہ مٺا ھِن،
تنھنجا ڳاڙھا ٻير پرين!
مُرڪي ‘آس’ اڱڻ ۾ ڪائي،
درد مليا هِن ڍير پرين!