ساٿ نہ ڇڏجان دوکو ڏيئي،
درد سھڻ کان اوکو ڏيئي.
جڳ سمورو کلندو اُلٽو،
وڃ نہ وڇوڙا تُحفو ڏيئي.
مُحبت جي ڪا قيمت ناهي،
وڪڻين ٿي ڇو هوڪا ڏيئي.
کوڙ دعائون ماڻ سکي تون!
مونکي چاهت چوڳو ڏيئي.
وقت کسي آ واپس ويندو،
جوڀن جل ٿل جذبو ڏيئي.
‘آس’ سندائين عشق امر آ،
ڪير سگهندو گوگهو ڏيئي.