سمنڊ ۾ ڏِس پيون ترن ڇوڪريون،
دير تائين ٿيون ڄڻ ٺرن ڇوڪريون.
ڇيڪ هي سمنڊ جون ڇوليون رقص ۾،
پو بہ واپس نٿيون ورن ڇوڪريون.
آزيون نيازيون مڃن ئي ڪين ٿيون،
کيت خوابن سندا پيون چرن ڇوڪريون.
ڌڻ نہ ڪو آ ڌڻي سڀ ڪنارا سُڃا،
ريءَ ميھار ڇو پيون مرن ڇوڪريون.
ڳوٺ جا ڇوڪرا ڪون ڄاڻي سگهيا،
سانوڻي ۾ بہ ڇو پيون ٻَرن ڇوڪريون.
‘آس’ ناهن سڏيون پو بہ گڏ پيون هلن،
دڳ گهڻا ھِن نٿيون پر ٽرن ڇوڪريون.