مينھن جي رات ۾ پُسي جي پياسين،
پاڻ برسات ۾ پُسي جي پياسين.
رات ٽھڪن مٿان ٽھڪ ٿي ٻُرياسين،
ٿورڙي بات ۾ پُسي جي پياسين.
وارجن گيت ۽ غزل سڀ مٿان تو،
قدرتي ڏات ۾ پُسي جي پياسين.
وڻ ڊگهي هُن مٿان پئي ٻوليو ڪنھن،
پاڻ ڀي لات ۾ پُسي جي پياسين.
‘آس’ اوسيئڙا ڪري ھاڻ ھُن جي،
تانگهہ ۽ تات ۾ پُسي جي پياسين.