اُلڪو هر هر فڪر اوهانجو
دل تي ساجن اثر اوهانجو.
ويل ڏُکي ۾ ارپيو يا رب!
جيڪو مليو شُڪر اوهانجو.
مارو ڏسندي مُرڪيا آھن،
ڇا تہ نظارو ڪڪر! اوهانجو.
گُل بي معنيٰ نيڻ پٿر هئا،
سونھن جتان ٿيو گُذر اوهانجو.
آئون سادو، سُودو ماڻھو،
مون لئہ ماڻو مڪر اوهانجو.
‘آس’ رُڳو تو ۾ مُنھنجي،
جيڪو آھي چڪر اوهان جو.