لڌي تو جڏھن سنڀار جانان!
مليو قلب کي قرار جانان!
سڪون دل جو سنگدل کڻي وين،
نئين سر اچي نِکار جانان.
خزان جو لٿو سج آ سويرو،
سڏي ٿي سڄڻ کي بھار جانان!
اوهانجي عنايت مينھن وانگر،
ڏڪي ٿو ڏِنگو ڏس ڏُڪار جانان!
ڇڏي ٿي زمانا روز ڇيڙي،
اوهانجي اکين جي نھار جانان!
اسانکي اوهانجي ‘آس’ دل ۾،
رڳو تات ۽ تنوار جانان!