سمنڊ ۾ پي تَريون اَڻ ڳڻيون ڇوڪريون،
وڌ نہ توکان اسان کي وڻيون ڇوڪريون.
دل اوهانجي غلامي قبولي کِلي،
زور لاهي ٿڪيون ٻيون گهڻيون ڇوڪريون.
هُئي خدا جي هٿن جي حُسناڪي وڏي،
ماءُ آھن تڏھن ڪي ڄَڻيون ڇوڪريون.
تون سياري سندو ڪو ڳڙو ٿي لڳين،
۽ ھُيون مينھن جون ڪي ڪڻيون ڇوڪريون.
تاوَ تنھنجي نگهائن سندا اڄ ڏسي،
واءُ ۾ ٿِي نموريون ڇڻيون ڇوڪريون.
‘آس’ منھنجي جواني وئي جوت ٿي،
چنڊ تارا ڪتيون سڀ بڻيون ڇوڪريون.