ڪا جهانجهر پي وڳي مون ۾،
دل منھنجي ٿي تڳي مون ۾.
اندر ھو آئينو منھنجو،
نہ ھُئي ڪائي ٺڳي مون ۾.
ملھاري روحَ مٿان برسي پئي،
تو آرس تڏھن ڀڳي مون ۾.
اُکيڙي ڪون سگهيو ڪوئي،
ھُوءَ ميخن جئين لڳي مون ۾.
ٿي رقص ڪري پئي جانان،
تنھنجي ساڳي ئي سڳي مون ۾.
سار اوهانجي هرڻيءَ وانگي،
‘آس’ ڊُڪي، ڊوڙي پُڳي مون ۾.