شاعري

اکين منجهہ آڙنگ

نوجوان شاعر عبدﷲ آس هنڱورجو انھن سلڇڻن شاعرن مان هڪ آهي جنھن پنهنجي بھترين شاعريءَ ذريعي سنڌ ۾ سھڻي موٽ حاصل ڪئي آهي هن جي شاعريءَ ۾ وجد بہ آهي تہ اظھار دلڪشي بہ آهي . شاعريءَ جي اڪثر مروج صنفن تي هن خوبصورتيءَ سان لکيو آهي. دراصل هي غزل جو سُٺو شاعر آھي. هن شعري مجموعي ۾ گهڻا غزل آھن. جيڪي اڪثر رومانوي ڪيفيت ۾ لکيا ويا آهن، ڪُجهہ نظم ۽ چند چوسٽا پُڻ شامل آھن، پر غزل ۾ آس کي وڌيڪ مھارت حاصل آھي. اها هڪ مڃيل حقيقت آهي تہ سُٺي شاعر ٿيڻ لاءِ ڏات سان گڏ ڏانءُ بہ ھُجڻ گهرجي سو اِن معيار تي بہ قدرتي پورو لھي ٿو.

Title Cover of book اکين منجهہ آڙنگ

هُن جو ڪوئي ڏَس ئي ناهي،

هُن جو ڪوئي ڏَس ئي ناهي،
ڳوليون ٿا پر گَس ئي ناهي.

چنڊ جيان هو ڏُور رهي ٿو،
ڳالھہ اسانجي وَس ئي ناهي.

ڪاٿي لپَ اٽي جي رکندي،
گهر ۾ ٿالھي تس ئي ناهي.

بارش جو تون خيال ڪڍي ڇڏ،
ڪڪرن ڪارو ڪَس ئي ناهي.

ڪھڙا حال اُماڻيان توڏي،
پين پنو ۽ مَس ئي ناهي.

عورت ڳاڙهي ڀي ڪاري آ،
مردن تي ڪو ڪَس ئي ناهي.

روئندي واپس موٽي آئي،
ڳوٺ وڃڻ لئہ بَس ئي ناهي.

‘آس’ اوهان بن نور مٺي سان،
محفل ۾ ڪو چَس ئي ناهي.