اسان عشق ارڏو اُجاري سُتاسين،
خيالن ۾ توکي سنڀاري سُتاسين.
نڪي تون نڪو سک بہ آهي اسانکي،
سڄي رات سڏڪن ۾ گهاري سُتاسين.
ويو سج لھي چنڊ ڀي آ اجهاڻو،
ملڻ مند جا ٽاڻا بہ ٽاري سُتاسين.
لڙي رات ويلا اسين سڀ اڪيلا،
رڻن ۾ رُلي رڻ اُڪاري سُتاسين.
اوهان پيار پنھنجو وساري سُمھي پيا،
اسان ديپ يادن جا ٻاري سُتاسين.
اکيون ‘آس’ ڏيئن جيئن ٻاري سندائين،
اوهانجو قسم رات ٽاري سُتاسين.