عيب اَڇوتا کوڙ اسان ۾،
ڪنھن کي ڪھڙي لوڙ اسان ۾؟
پُرزا پُرزا پاڻ ڪيو ٿئي،
پاڻ ئي سنڌا جوڙ اسان ۾.
روح بہ ريگستان جيان آ،
نينھن_ندي ڪا ڇوڙ اسان ۾.
هڪڙي ڌڪ سان ڌرتي ڌُٻندي،
ٽُڪرا ٽُڪرا ٽوڙ اسان ۾.
ھاڻ هميشہ قيدي آھيون،
پيار وڌا پنجوڙ اسان ۾.
‘آس’ اجاڙيل دل جي ڌرتي،
مُند ملھاري موڙ اسان ۾.