(ت)
غزل
تون ڇڏ لِڪِي ، گُلڙا هڻڻ
ڪـــوئي ڏسي، ويري ملڻ !
مُنهنجو ترِيءَ ، نالو لِکــــي،
تُنهنجو رکــي، چپڙا چُــمڻ!
چنڊ ٿِي لڳي، پيرن تَرِي،
گوڏي رکي ، ڇيرون ٻَڌڻ !
جوڙي سلامت، شل رهي،
پنهنجو پرين، زندگي رهڻ،
دنيا ڏسِي، ساري جلي،
پارڪ ٽنڊو، گڏي گهمڻ،
دل جو تلاءُ ، گڏجي ترون،
ڪُندري ٽُٻِي، تو هٿ جهلڻ !
سوچي ”سنگم“، هاڻي سگهو،
گُهرجي رُڳو ، هڪ دل ٿيڻ
(2)
وائي
تڻڪي، تند وڄائي راڳي!
ڀيرو سُر ٻُڌائي مڱڻا.
ڳائي راڳ راڳي!
توسان ڀر لڳائي جاڳن ،
رُوح اندر جيڪي رهڻا.
ڳائي راڳ راڳي!
اُڏرِي هُو ٽِمڪڻا ٽِمڪن،
جُگنو هر رات ٻرڻا.
ڳائي راڳ راڳي!
رب جي هل رضا گڏجِي،
تارِيءَ جنهن تَڳِيءَ تڳڻا.
ڳائي راڳ راڳي!
ويندو مڙهه مِٽيءَ هرڪو،
هٿين خالي ”سنگم“ سکڻا.
ڳائي راڳ راڳي!