(ط)
غزل
طرف دارِي امامن سان، ڪري سارا،
شمر بي شرم گڏجِي، سڀ ٿيا مارا!
ڪيو مجبور معصومن، ڪميڻي ڏس،
ڪري پاڻي پيڻ جو بند، جهلي چارا!
رسم مومن اسان محرم، ڪندي پورِي،
وٺي ليلم نوان جوڙا، وجهون ڪارا!
ڪجي افسوس دل سان اڄ، امامن جو،
پٽي ڇاتي حُسيني ڇو؟ ، هڻي نعره !
خنجر هيٺان ، ادا جن ٿي ڪئي نماز،
ڪيا پورا پئي تن، هر وقت وارا.
اسان ڪهڙي زبان سان ٿا وٺون اثمن،
هُئا جي پاڪ سي پو تر، نبي پيارا.
”سنگم“ رڻ قافلو حسينڻ جو،
ڏسِي چنڊ بي ردا بيبين، رُنا تارا!