شخصيتون ۽ خاڪا

ڍولا مارُو ڍَٽ

ھي ڪتاب ٿر، پارڪر ۽ ان سان لڳندڙ علائقن جي 54 شخصيتن جي خاڪن تي مشتمل آھي جنھن جو ليکڪ امر رائيسنگهہ راجپوت آھي. ھو لکي ٿو:
”هي ڪتاب مون ماڻھو ٿي لکيو آھي نہ ڪي پٿر ٿي. هي ڪتاب لکندي مون نوي سيڪڙو ڌرتيءَ جو حقُ ادا ڪرڻ جي ڪوشش ڪئي آھي. مون اُنهن ڪردارن تي لکڻ جي ڀرپُور ڪوشش ڪئي آھي جن تي اڳ ۾ تمام گهٽ لکيو ويو آھي. يا انهن تي لکيو اٿم جن تي اڳ ۾ ڪنھن بہ ناهي لکيو. پنجاھ کان مٿي شخصتين تي خاڪا هن ڪتاب جي خوبصورتي بڻيا آھن، ان ڪري توهان کي ڪٿي ڪٿي ورجاءُ محسوس ٿيندو، پر مون ورجاءُ کان بچڻ جي ڀرپور ڪوشش ڪئي آھي. ورجاءُ ان ڪري محسوس ٿيندو جو هڪڙي شخص واريون خوبيون ٻئي ۾ بہ ساڳيون ٿي سگهن ٿيون. باقي مون پنهنجي حساب سان سُٺو لکڻ جي سُٺي ڪوشش ڪئي آھي، بس پڙھندڙن جي اک پسند ڪري تہ مون لک کٽيو. “
Title Cover of book ڍولا مارُو ڍَٽ

چهن سنگهه ڪوٽڙيو

ڪُوٽڙيا اصل ۾ راجسٿان جي ڳوٺ ڪوٽڙي گڊ ۾ رھڻ ڪري ڪوٽڙيا سڏجڻ لڳا. ڪوٽڙيا راٺوڙ مليناٿ جو اولاد آھن. سوريا ونس راٺوڙ راجپوت آھن. ٿرپارڪر ۾ هن وقت ڪوٽڙين جو وڏي ۾ وڏو ڳوٺ جهپيو آھي، جيڪو مٺي کان ڏکڻ ڇويهه ڪلوميٽرن جي مفاصلي تي واقع آھي. هن ۾ ڪوٽڙيا راجپوت، مهر راجپوت، ٻاڙميرا راجپوت، سُورا راجپوت ۽، حجام ۽ ميگهواڙ رهن ٿا. ماتاجي مالهڻ ماتا، ماتا راڻي ڀٽياڻيءَ ۽ رامپُور جا وڏا ٿان به هن ڳوٺ جو شان آھن.
چهنسنگهه ڪوٽڙيو جو جنم 1953ع ۾ شريمان پراگوجي ڪوٽڙيا جي گهر ۾ ٿيو. پراگوجي ڳوٺ لاڏڪي جي ارجڻ سوڍي ڀوپت سنگهه جي گهران پرڻيا هئا. پراگوجي کي اولاد ۾ مگهجي، راڻوجي، ڪاروجي، چهنسنگهه ۽ رتن سنگهه نالي پنج پُٽ ٿيا. رتن سنگهه جو وڏو پٽ سوائي سنگهه ڪوٽڙيو انتهائي سپوت، باذوق، بااخلاق ڇوڪرو آهي، جيڪو عزيز قريب تي مري مٿو ڏيندو آهي. چهنسنگهه شروعاتي تعليم سندس اباڻي ڳوٺ مان حاصل ڪئي. بعد ۾ مڊل ۽ مئٽرڪ تائين مٺيءَ ۾ پڙھيو. انٽر ۽ بيچلر حيدرآباد مان پاس ڪيو. جتي ڪيرٽي جي ڪُل ديپڪ خانجي سوڍي وٽ رهندو هو. تمام گهٽ ڳالهائو ۽ ماٺيڻي سڀاءَ جو مالڪ هو. فتني فساد کان پري رهندو هو. هر ڪنهن کي عزت ڏيندو هو. هن کان ڪنهن کي به شڪايت نه هوندي هُئي. نه ڪڏھن ڪنهن جي ثنا ڪندو هو نه گلا. پنهنجي دنيا ۾ خوش رهندڙ هن ملوڪ ماڻھوءَ کي 1983ع ۾ پوليس کاتي ۾ هيڊ ڪلارڪ واري نوڪري ملي. نوڪري دؤران مٺي ۾ سراڻ ڪالونيءَ واري جڳهه سندس رهائشگاھ هوندي هُئي. جتي وينجهراج مهر بورچي
ڪيائين، پر ڏکايائين ڪنهن کي به نه. هي دلين جو ديوتا ماڻھو هو. هر دکايل دل جو درد ڀلي ڀانت پرکي وٺندو هو. ائين چئجي ته ڪو به وڌاءُ نه ٿيندو ته، هي اکين جي آريسي ۾ دردن جا عڪس ڳولي وٺندڙ اهو ماهر ماڻھو هو، جنهن وٽ دردن جي سمنڊن ۾ غوطا لڳائڻ وارو هنر به هٿ وس هو. چهنسنگهه هيڊ ڪلارڪ مان ترقي ڪندي آفيس سُپرٽيڊنٽ واري عهدي تائين پهتو، پر حياتي وفا نه ڪئي ۽ حاضر سروس دؤران هارٽ اٽيڪ ٿيڻ ڪري، تاريخ 2 ڊسمبر 2009ع جي نڀاڳي رات جو ابدي سفر جو راهي ٿي ويو. گهر وارن کان وٺي دوستن، عزيزن ۽ گهڻگهرن کي سوڳوار ڪري ويو.
چهنسنگهه، ڳوٺ کرڙي جي آسڪرڻ سوڍن مان شادي ڪئي. جنهن مان کيس اڪيلي پُٽ ۽ ڇهه نياڻين جو اولاد آھي. پنج نياڻيون اڇڙي ٿر ۾ پرڻايل آھن. سندس پُٽ جو نالو رام سنگهه راٺوڙ آھي، جيڪو لاڪوڙي جي سوڍي درٻار ڀورجي جي گهران پرڻيو آھي، ۽ هن وقت پوليس کاتي ۾ سپاهي واري پوسٽ تي نوڪري ڪري رهيو آھي. تمام محبتي ماڻھو ۽ سُلڇڻو ڇوڪرو آھي. دوستيءَ ۾ دل سان نڀائڻ وارو آھي.