• مون کي سنڌ وڻي! : ماڻڪ ملاح
آءٌ ته آهيان ڏيڻ هار،
آءٌ هان، ڏاتر ڏات ڌڻي،
مون کي وئي آ سنڌ وڻي!
کوهه پَڳهَه تي سينو رَکندي،
گَهڙا ڍاري، جيڪا ڏڪندي،
نِوڙي پاڻ ته نِوڙي هار!
ٿاريلن جي جهاتِ وڻي،
لمندڙ لُڏندڙ جِندُ وڻي!
مون کي وئي آ سنڌ وڻي!
شخصيتون ۽ خاڪا
چڱو ڀٽائي آءُ هلان ٿو
”چڱو ڀٽائي آءُ هلان ٿو“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. هي ڪتاب ٿر جي ٻاٻيهي، نامياري راڳي صادق فقير جي ياد ۾ لکيل تاثراتي مضمونن، ايڊيٽوريل ۽ شاعريءَ جو مجموعو آهي جنهن جا سهيڙيندڙ علي نواز آريسر ۽ زاهد اوٺو آهن.
- 4.5/5.0
- 6604
- 748
- آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
- علي نواز آريسر
- ڇاپو پھريون
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو
- • سنڌ سلامت پاران
- • ارپنا
- • پبلشر نوٽ
- • پنهنجي پاران
- • مهاڳ : عشق جي راهُن مَٿي ڪَاوا اُڀا
- • تنهنجي لاءِ ليئا، رهندا منهنجي روح ۾! : عبدالواحد آريسر
- • مان اُڀري ايندس، ڪُلهي پائي ڪينرو! : تاج جويو
- • سنڌ جي ٻيجل جي موڪلاڻي! : مختيار ملڪ
- • الوداع الوداع صادق الوداع...! : نصير مرزا
- • لُڙڪ لڙي پيا لار ڪري! : اياز گل
- • گهوڙي جي ٽاپولي : ذوالفقار هاليپوٽو
- • رتن جي هوٽل جون کٽون خالي ٿي ويون : ڀارومل امراڻي سوٽهڙ
- • اهڙا ئي آهين، صادق منهنجا سپرين! : نواز شاهه ڀاڏائي
- • موسيقيءَ جو تقدس : صادق فقير ايوب کوسو
- • سُر مدفون نه ٿيندا آهن! : مير حسن آريسر
- • سارو ٿر اُداس : تاج جويو
- • مٺيءَ ۾ مذهبي رواداريءَ جو تازو مثال : پنهل ساريو
- • لُڙڪ لڙي پيا لار ڪري . . . رکيل مورائي
- • صادق فقير جي ٿر ورڻ تي: ادل سومرو
- • صحرا ۾ خاموش ٿي ويل سنڌ جو آواز! : ڊاڪٽر مخمور بخاري
- • دردن جي ڀيٽا : شوڪت چاچڙ
- • ڀلي پار کان ٻيڙا پار ڪري وئين، صادق! : ضراب حيدر
- صادق جو وڇوڙو: جميل سومرو
- • مون کي کائيندو وطن...! : نثار کوکر
- • راجا رات رم گيو! : نور احمد جنجهي
- • دُک جي نه پُڄاڻي آ! : ماڪن شاهه رضوي
- • ڏونگر مون سان روءَ، پنهونءَ جا پار ڪڍي! : خليل ڪنڀار
- • مون کي سنڌ وڻي! : ماڻڪ ملاح
- • اڙي موت ميار ايڏو ساڙ سُڳنڌ سان! : کاٽائو جاني
- • ڏک جي خبر آئي! : مشتاق ڦل
- • امن ۽ عشق جو سفير صادق فقير : علي زاهد
- • هڪ سُريلي راڳيءَ جو وڇوڙو: الطاف ملڪاڻي
- • ٿر جي ماٿي جو جهومر ٽُٽي پيو! : علي اڪبر راهمون
- • هوليءَ جي رنگن ۾ هڪ ڪلاڪار جو آخري سفر : اشفاق لغاري
- • تون جي ناهين سامهون...! : وجئه شرما
- • سنڌ کي سوڳوار ڪري ويل صادق فقير : نسيم بخاري
- • صادق فقير جي ڌرتيءَ کان موڪلاڻي ! : واحد ڪانڌڙو
- • فضا سوڳوار ۽ هوا سانت ٿي وئي! : دودو چانڊيو
- • گُڍِيءَ ڀِٽ جو گُڏو: سهيل ابڙو
- • جڏهن مان نه هوندس! : ساجد سنڌي
- • سنگت لاءِ فقير، دل جو هيو بادشاهه !: شوڪت چاچڙ
- • توکان پوءِ ڪير اسان جي سپرين لهندو سار! :انقلاب ٿري
- ستارن به روئي ڏنو : منصور سيتائي
- • دل ڌڙڪن جو آخري گره کڻڻ لاءِ چوي ٿي : عزيز قاسماڻي
- • سُرن جا ساهه ڪوماڻا : سائل پيرزادو
- • ٿر جي ٻاٻيهي جو وڇوڙو : ڀڳڙو مل ’ناچيز‘
- • توکان ٿيندي ڌار: ممتاز نهڙيو
- • مڪي ۾ غروب ٿي ويل مٺيءَ جو سج : ساجد چانڊيو
- • ساري ٿي تِن کي اُڀري باک بسنت جي! : اياز لطيف دايو
- • جوڳِيڙو ٿَي تِنا جوئِيس : تولارام سوٽهڙ
- • هُو پري آ، پري آ، پري : سرواڻ سنڌي
- • صادق فقير بنجڻ ڏاڍو ڏکيو آ :ف هميده شرف بلوچ
- • صادق فقير جو وڇوڙو : وحيد رزاق مستوئي
- • مٺي اڄ اُداس آهي: امر رائيسنگهه راجپوت
- • صادق فقير جي وڇوڙي تي لکيل نظم : علي مصطفيٰ ۽ حسن مجتبيٰ
- • يادِ ماضي عذاب آ يا رب! : پرتاب شواڻي
- • ٻِيجي ڪنهن نه ٻوليو : ميان گل محمد ڪلهوڙو
- • توکان ٿيندي ڌار : فرزانه شاهين
- • بهارن جي رُت ۾ گلن موڪلايو! : ناصر مقصود گل
- • پرڀات جو مسافر : غريب گل سيتائي
- • من کي اُداس ڪري ويا ’ماريا‘ ۽ ’صادق‘ : خالد ٻانڀڻ
- • ۽ مور ماٺ ٿي ويو! : ارم درس
- • هي جنم وڇوڙو آهي : ليکراج راهي
- • ڀٽائيءَ جي تنبوري جي تار ڇڄي پئي! : سورٺ لغاري
- • سنڌ جو ٻيجل صادق فقير: دولت رام کتري
- • سُر ۽ آلاپ جي سفر جو پانڌيئڙو: صوبدار قاسمي اوٺو
- • آهه ... صادق فقير! : نديم گلاڻي
- • ڪلا جي موڪلاڻي : علي نواز آريسر
- اخبارن جا ايڊيٽوريل
- • توکان ٿيندي ڌار، کلندي کلندي يار
- • صادق کي سنڌ سدائين ساريندي!
- • چڱو ڀٽائي آءٌ هلان ٿو
- • صادق فقير جو وڇوڙو ۽ سوڳوار سنڌ
- • صادق فقير جي وڇوڙي جو صدمو
- • هُو جو ٿر جو ٻاٻيهو هو : روبينه ابڙو
- • او راڳيَ! (گيت) : ماڻڪ ملاح
- • وقت گذري ويو (گيت) بلاول اوٺو
- • صادق فقير جي اوسيئڙي ۾ (وائي) وسيم سومرو
- • صادق! توکي سڏي (وائي) : ڀارومل امراڻي
- • صادق مُنهنجا ميت! : گل گوماڻي
- • مهان راڳي صادق فقير کي ڀيٽا : سرمد چانڊيو
- • (پس لفظ) صادق! منهنجي آخري خواهش جو ڇا ٿيندو؟ : واسواڻي پرشوتم
آءٌ ته آهيان ڏيڻ هار،
آءٌ هان، ڏاتر ڏات ڌڻي،
مون کي وئي آ سنڌ وڻي!
کوهه پَڳهَه تي سينو رَکندي،
گَهڙا ڍاري، جيڪا ڏڪندي،
نِوڙي پاڻ ته نِوڙي هار!
ٿاريلن جي جهاتِ وڻي،
لمندڙ لُڏندڙ جِندُ وڻي!
مون کي وئي آ سنڌ وڻي!