• او راڳيَ! (گيت) : ماڻڪ ملاح
منهنجي من جي مير-.
اوراڳي!
ڇا لئه لاتئي دير!
مِٺي، مُٺي ماٺ مِٺيءَ ۾، ڳيرن پَر پکيڙڻ ڇڏيا،
سينڌون، سُرما، ڏُڌ وِلوڙا، مِٺيءَ جي مَنڌيرڻ ڇڏيا.
ڪيئن سا ٺاهي مکڻ چاڻا،
ڪيئن ڄمائي کير!
اوراڳي!
ڇا لئه لاتئي دير!
ڏَهرن جي ڏوليءَ ۾ ٽِڙندڙ، هير به جهڙي پاڳل پاڳل،
پوپٽ پنهنجا پَر لسائي، ڳاگين جا ڄڻ مُهٽيا ڳَل،
مورن کان وئي مَستي وِسري،
ڊيل نه کوڙي پير
اوراڳي!
ڇالئه لاتئي دير!
پوري ڀِٽَ تي واءُ ڀَڀُوتيو، ٻانهن ٻَکَ وساري ڇڏيا،
سمنڊ پِٽيو ٿي پنهنجو سينو، لهرن سَنک ڪناري ڇڏيا،
چرين وانگي ڍُومائيندي،
هينئڙو ٿيو اُلهير-
اوراڳي!
ڇالئه لاتئي دير!
ڪهڙا گيت چپن تي آڻي، سنڌڙي تنهنجي پيار بنا، ڙي،
ڪهڙيون جَهمريون، ڪهڙيون ڦيريون، تنهنجي تَندُ تنوار بنا، ڙي،
انگن کي ارمانُ آ تنهنجو،
مَنڙو ٿيو منڍير-
اوراڳي!
ڇالئه لاتئي دير!
ديسڻ کي پرديسڻ ڪيو تو، پرديسين جئن تون به ٽِڪي پئين،
ويري تنهنجو موت ٿيو يا مون کان ڄاڻي دُور ٽِڪي پئين،
وِيچارن ۾ وهم ٿي پاليان،
ڇرڪ ڇِني آ ڇير-
اوراڳي!
ڇالئه لاتئي دير!
ماڻڪ! هير وڃي سا ڪيڏنهن، ڏينهن هُجي يا رات جو وڳڙو،
ٿوري ڳالهه تي منهنجو جهڳڙو، تنهنجو ٽهه ٽهه ٽهڪڻ تَڪڙو،
ڀاڪَر پائڻ، پنبڻيون ٺاهڻ،
ڳوڙها اُگهندو ڪير-
اوراڳيٰ
ڇالئه لاتئي دير!