ستارن به روئي ڏنو : منصور سيتائي گلابن به منهن ٿي پٽيو، ۽ خارن به روئي ڏنو هليو وئين ته هڪڙو نه مان، هزارن به روئي ڏنو ٿيا سنگيت ڇورا ڇنا، ۽ گيتن جو دم پئي گهُٽيو! سُرندا به سُڏڪيا پئي، ستارن به روئي ڏنو!