مذهب

حضرت محمّد ﷺ جا قول

هي ڪتاب ”حضرت محمد ﷺ جا قول “ پيغمبر اسلام حضرت محمد ﷺ جي حديثن ۽ قولن تي مشتمل آهي. اردو ۾ ڇپيل ڪتاب اقوالِ محمدﷺ جي نالي سان ڇپيل جيڪو خالد سراج طرفان مرتب ڪيو ويو هو ان جو سنڌيڪار آفتاب حسين کوهارو آهي ۽ موسى پبليڪيشن پاران ڇپايو ويو آهي
  • 4.5/5.0
  • 8595
  • 1160
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • آفتاب حسين
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book حضرت محمّد ﷺ جا قول

عالمن جي فضيلت

 عالم (علم رکندڙ) زمين تي ائي آهن جيئن آسمان تي تارا هوندا آهن، ڇاڪاڻ ته سمنڊ ۽ زمين جي اونداهين ۾ انهن کان رهنمائي حاصل ڪئي ويندي آهي ۽ جهڙي ريت تارا لڪي وڃن ٿا ته، ٿي سگهي ٿو ڪو واٽ ويندڙ مسافر رستو وڃائي سگهي ٿو، اهڙي ريت ئي عالمن جي نه هجڻ سان انسان گمراهه ٿي وڃي ٿو.
 جيڪو ٻار علم ۽ عبادت ڪندي جوان ٿيندو آهي، قيامت جي ڏينهن ان کي 72 صديقن جو ثواب ملندو.
 علم ۾ هڪٻئي جي مدد ڪريو ۽ علم ٻين کان لڪائڻ جي ڪوشش نه ڪريو، ڇاڪاڻ ته علم ۾ خيانت ڪرڻ مال جي خيانت کان وڌيڪ وڏو گناهه آهي.
 وڏڙن سان گڏ ويهو، عالمن کان سوال ڪريو ۽ عقلمندن سان صحبت وڌايو.
 اُمت مان سڀ کان فضيلت وارا عالم آهن ۽ عالمن مان سڀ کان وڌيڪ افضل بردبار ۽ نرم طبع رکندڙ عالم آهن.
 الله تعاليٰ جاهل جي هڪ گناهه معاف ڪرڻ کان اڳ عالم جا 40 گناهه معاف فرمائيندو آهي.
 آگاهه ٿو ڪجي ته صلهء رحمي ڪندڙ عالم قيامت جي ڏينهن اهڙي ريت ايندو، جيئن ان جو چهرو ان جي ايندڙ واٽ تي اوڀر کان اولهه تائين چمڪندڙ هوندو ۽ ان جي منهن مان نور جون واٽون ٻرنديون رهنديون آهن.
 دنيا ۽ آخرت جون تمام خصوصيتون علم سان وابسطا هونديون آهن ۽ ٻنهي جهانن جون برايون جهالت سان واسطو رکندڙ ٿين ٿيون.
 جيڪو ٻانهو عالم سان محبت ڪري ٿو، اهو ڄڻ مون (حضرت محمدﷺ) سان محبت ڪري ٿو.
 علم اسلام جي زندگي ۽ دين جو ٿنڀ آهي. جنهن علم حاصل ڪيو الله تعاليٰ ان کي اجر ڏيندو ۽ جنهن علم سان گڏ عمل ڪيو، الله تعاليٰ ان جو علم ۾ اڃان به وڌيڪ اضافو ڪندو.
 عالم، دين جو ڏيئا آهن ۽ نبين جا جانشين آهن. منهنجا (پاڻ ڪريمﷺ جن جا) ۽ ٻين پيغمبرن جا وارث آهن.
 جاهلن ۾ علم حاصل ڪندڙ ائين آهي جهڙو مردن ۾ زندهه هوندو آهي.
 جنهن عالم مان ماڻهو فيض وٺن ٿا، اهو هزار عابدن کان بهتر آهي.
 خاموشي عالم جو وقار ۽ جاهل لاءِ حجاب آهي.
 الله تعاليٰ کان نفعي بخش علم لاءِ دعا ڪريو ۽ جيڪو علم نفعو نه ڏئي ان کان الله تعاليٰ جي پناهه گهرو.
 عالم جو جذبو ڏوڪي جي چوٽ جيئان هر طرف ڦهلجي وڃي ٿو ۽ جاهل جي خطا جهالت جي پردي ۾ ڍڪجي وڃي ٿي.
 ملائڪ نيڪ عالم جي قدمن هيٺان پنهنجا پر وڇائيندا آهن.