الله تعاليٰ جا ڪِتاب
سوال: تورات، زبور ۽ انجيل جو آسماني ڪتاب هجڻ ڪيئن معلوم ٿيو؟
جواب: انهن ٽنهي ڪتابن جو آسماني ڪتاب هجڻ قرآن شريف مان ثابت آهي. توريت جي باري ۾ الله تعاليٰ فرمايو آهي: اِنَّاۤ اَنۡزَلْنَا التَّوْرٰىۃَ فِیۡہَا ہُدًی وَّنُوۡرٌ(سورة مائده ع 7) ”بيشڪ اسان تورات لاٿو، انهيءَ ۾ هدايت ۽ نور آهي.“
زبور جي باري ۾ فرمايو: وَّ اٰتَیۡنَا دَاوٗدَ زَبُوۡرًا (سورة نساء ع 23) ”اسان دائود کي زبو ڏنو.“
انجيل جي باري ۾ فرمايو: وَ قَفَّیۡنَا بِعِیۡسَی ابْنِ مَرْیَمَ وَ اٰتَیۡنٰہُ الْاِنۡجِیۡلَ (سورة حديد ع 4) ”اسان عيسيٰ پٽ مريم کي موڪليو ۽ انهن کي انجيل ڏنو.“
پوءِ مسلمانن کي قرآن مجيد جي ذريعي سان انهن ٽنهي ڪتابن جو آسماني هجڻ معلوم ٿيو.
سوال: جيڪڏهن ڪو ماڻهو تورات، زبور ۽ انجيل کي الله تعاليٰ جا ڪتاب نه مڃي ته اهو ڪيئن آهي؟
جواب: اهڙو ماڻهو ڪافر آهي، ڇو ته انهن ڪتابن جو الله تعاليٰ جا ڪتاب هجڻ قرآن شريف مان ثابت ٿيو آهي ته جيڪو ماڻهو انهن کي الله تعاليٰ جا ڪتاب نه ٿو مڃي، اهو قرآن مجيد جي ٻُڌايل ڳالهه کي نٿو مڃي ۽ جيڪو قرآن مجيد جي ٻُڌايل ڳالهه کي نٿو مڃي ته اهو ڪافر آهي.
سوال: ته ڇا هيءُ تورات، زبور ۽ انجيل جيڪي عيسائن وٽ موجود آهن، اهي اصلي آسماني تورات، زبور ۽ انجيل نه آهن؟
جواب: نه! ڇو ته قرآن مجيد مان هيءَ ڳالهه به ثابت ٿئي ٿي ته انهن ڪتابن کي ماڻهن مٽائي ڇڏيو آهي، انهيءَ ڪري موجوده تورات، زبور ۽ انجيل اهي آسماني ڪتاب نه آهن، بلڪه انهن ۾ تبديلي ٿيل آهي، انهيءَ ڪري انهن موجوده ٽنهي ڪتابن جي متعلق هيءُ يقين نه رکڻ گهرجي ته هي آسماني ڪتاب آهن.
سوال: هيءُ ڪيئن معلوم ٿيو ته ڪُجهه نبين تي صحيفا به لٿا هُئا؟
جواب: قرآن مجيد مان ثابت آهي ته ڪجهه نبين تي صحيفا به لٿا هُئا، حضرت ابراهيم عليه السلام جي صحيفن جو بيان سورة سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الْاَعْلَی ۾ موجود آهي.
سوال: قرآن مجيد الله تعاليٰ جو ڪتاب آهي يا الله تعاليٰ جو ڪلام آهي؟
جواب: قرآن مجيد الله تعاليٰ جو ڪتاب به آهي ۽ الله تعاليٰ جو ڪلام به آهي. قرآن مجيد ۾ انهيءَ کي ڪتاب الله به فرمايو ويو آهي ۽ ڪلام الله به.
سوال: تورات، زبور، انجيل ۽ قرآن مجيد مان افضل ڪهڙو ڪتاب آهي؟
جواب: قرآن مجيد سڀني کان افضل آهي.
سوال: قرآن مجيد کي اڳين ڪتابن تي ڪهڙي فضيلت حاصل آهي؟
جواب: گهڻيون ئي فضيلتون آهن، جن مان ڪُجهه فضيلتون هي آهن:
(1) قرآن مجيد جو هڪ هڪ حرف ۽ هڪ هڪ لفظ محفوظ آهي. هن ۾ هڪ نقطو به گهٽ وڌ نه ٿيو آهي ۽ نه قيامت تائين ٿي سگهندو ۽ اڳين ڪتابن ۾ ماڻهن تبديليون ڪري ڇڏيون.
(2) قرآن مجيد جي عبارت اهڙي درجي جي عبارت آهي جو انهيءَ جي ننڍي مان ننڍي سورة جهڙي ڪو به ماڻهو نٿو ٺاهي سگهي.
(3) قرآن مجيد آخري شريعت جا حڪم آندا آهن، انهيءَ ڪري هن جي حڪمن اڳين ڪتابن جي حُڪمن کي منسوخ ڪيو آهي.
(4) اڳيان ڪتاب هڪ ئي دفعو گڏ نازل ٿيا ۽ قرآن مجيد ٽيويهن سالن تائين ضرورتن جي لحاظ کان ٿورو ٿورو نازل ٿيندو رهيو آهي. آهستي آهستي ۽ ضرورتن جي وقت لهڻ جي ڪري ماڻهن جي دلين ۾ ويهندو ويو ۽ سوين هزارين ماڻهن انهيءَ جا حُڪم قبول ڪندا ۽ مسلمان ٿيندا ويا.
(5) قرآن مجيد لکين مسلمانن جي سينن ۾ محفوظ آهي ۽ هيءُ سيني کان سيني تائين حفاظت رسول اڪرمﷺ جي مُبارڪ زماني کان اڄ تائين برابر هلندي اچي ٿي ۽ انشاءَالله قيامت تائين جاري رهندي.
انهيءَ سيني کان سيني تائين حفاظت جي سبب کان اسلام جي دشمنن کي ڪنهن به وقت هيءُ موقعو نه مليو جو قرآن ۾ گهٽ وڌ ڪري سگهن يا انهيءَ کي دنيا مان گم ڪري ڇڏين ۽ نه (الله گُهري) قيامت تائين اهڙو موقعو ملندُن.
(6) قرآن مجيد جا حڪم اهڙا معتدل آهن جو هر زماني ۾ هر قوم جي مناسب آهن، دنيا ۾ ڪا به اهڙي قوم نه آهي جو اها قرآن مجيد جي حُڪمن تي عمل ڪرڻ کان عاجز هجي، جيئن ته قرآن مجيد جا حڪم هر زماني ۽ هر قوم جي مناسب آهن، انهيءَ ڪري قرآن مجيد جي نازل ٿيڻ کانپوءِ ڪنهن ٻي شريعت ۽ آسماني ڪتاب جي ضرورت نه رهي ۽ رسول اللهﷺ جي رسالت پوري دنيا تي عام ڪئي وئي.