11. بکر/ سکر
11.1 رَنَ ٻڏي سکر، ڄار پوي بَکَر. (سرو، پھاڪو)
سکر ۽ بکر، درياهه سنڌ مٿان، ٻه علائقا آهن. بکر مٿئين پاسي ته سکر لھواري پاسي آهي. عورت جي ذات به عجيب شيءِ هوندي آهي. ويندي هڪڙي پاسي، لڀندي ٻئي پاسي کان. ضدي وري ايڏي آهي جو مرڻ کان پوءِ به ضد نه ڇڏيندي آھي. پاڻ کي ٻين کان عقل ۾ وڌيڪ سمجھندي آھي. مرد ھڪڙيءَ تي ته پاڻ ٻيءَ تي ھوندي آھي. دنيا جي ھر معاملي ۾ پئي الجھندي ۽ ضد ڪندي آھي. اگر لاش لھوارا لڙھندا آھن ته ضدي عورت جو لاش وري اوڀارو پيو ترندي ويندو آھي، جنھنڪري سندس لاش ڳولڻ لاءِ، هيٺ بجاءِ، مٿي ڳولڻو پوندو آھي.
مطلب:
• رن مري سکر، ڄار پوي بکر.
• عورت جو ضد تمام گھڻو مشھور آھي. ضد تي چڙھي، پاڻُ ڪھائي وجھندي پر ضد تان مور نه لھندي.
• گم هيٺانھينءَ ۾ ٿيڻ ۽ وري مٿئين طرف کان ملڻ.