لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق

ماڳن مڪانن جي نالن تي مشتمل پهاڪا ۽ چوڻيون

ڪتاب”ماڳن مڪانن جي نالن تي مشتمل پهاڪا ۽ چوڻيون“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. لوڪ ادب جي سلسلي پهاڪن ۽ چوڻين بابت ڪتاب ”ماڳ مڪانن جي نالن تي مشتمل پهاڪا ۽ چوڻيون“ نامياري ليکڪ انجنيئر عبد الوهاب سهتي جو لکيل آهي.
Title Cover of book ماڳن مڪانن جي نالن تي مشتمل پهاڪا ۽ چوڻيون

79. کائڙ

79. کائڙ
79.1 کائڙ کاڻي، جڪي ۾؛ نڪو ڌان، نڪو پاڻي. (چوڻي)
عمر ڪوٽ جي اوڀر ۽ ڇاڇري تعلقي جي اتر وارو حصو، کائڙ ۾ اچي وڃن ٿا. ٿر جي هن حصي ۾ اهڙو به پٽ آهي، جنهن کي روهي/ رهي سڏيو ويندو آهي، جيڪو اٽڪل ۵۰۰ چورس ميلن جي ايراضيءَ ۾ آهي. ان پٽ ۾ پاڻي آهي ۽ نه ئي ڪو گاه اڀري ٿو.
ان کان علاوه، کائڙ جو ٻيو حصو به سموري ٿر کان پوئتي پيل آهي، جتي اَن ته ٺهيو پر پاڻيءَ جي به کوٽ آهي. پاڻي کارو آهي، جنهنڪري اتان جي رهاڪن جا اڳيان ٻئي ڏند ڳاڙها هوندا آهن.
مطلب:
• جنھن علائقي جو پاڻي خراب آھي. اتي جي رھندڙن جي زندگي ڏاڍي ڏکي گذري ٿي. گاھ پٺو گھٽ ٿئي، جنھن سان مال کي تڪليف ٿئي ٿي. اناج ۽ ميوا گھٽ ٿين، جنھنڪري ماڻھو مڙئي تڪليف ۾ رھن. نه مال سکيو، نه ماڻھو.