12. بندر/ شاهه بندر
12.1 بندر جي بازار ۾، سوين تڙبا سوئر. (لاڙ، چوڻي)
هڪ جلباڻي فقير، شاهه بندر جي ماڻھن جي ناروا سلوڪ تان ڪاوڙجي پيو، جنھن تان کين پاراتو ڏنائين. ان کان پوءِ ستت ئي شاھ بندر ڦٽي ويو ۽ منجهس وري سوئرن اچي ٿم ٺاهيا.
مطلب:
• بندر جي وسندي ڦٽندي، منجھس وري جھنگ ٿيندو، جنھن ۾ سوئر پيا ڦرندا.
12.2 بندر ڦٽو، سوکي وٺي. (لاڙ، چوڻي)
ڪنھن بزرگ جي پٽ پاراتي پڄاڻان، شاه بندر ڦٽي ويو. ان جي تباهيءَ بعد، کاري ڇاڻ جي ڪاڇيل طرف واقع سوکي بندر آباد ٿيو.
مطلب:
• ھڪ وسنديءَ جي ڦٽڻ بعد، ڀر واري جھنگل ۾ به منگل ٿيو وڃن.
12.3 شاهه بندر ڦِٽو، چوهڙ وُٺو. (لاڙ، پھاڪو)
شاهه بندر جو شھر جڏھن ڦِٽو ته اتان لڏ پلاڻ ٿي. سندس ڦٽڻ بعد، تعلقي جو مک شھر، چوهڙ جمالي وسي ويو. اتي آبادي وڌي ۽ جايون جڳھيون ٺھيون. واپار وڙو اتي ٿيڻ لڳو. جنھن سان ماڻھن جي اچ وڃ يا آمدرفت ۾ اضافو ٿيو. روڊ رستا، لاريون ٻگھيون اوڏانھن وھڻ ۽ ڍُڪڻ لڳيون.
مطلب:
• ھڪ ھنڌُ يا ماڳُ ڦٽي ٿو ته وري ويجھو ئي ٻيو غير آباد علائقو آباد ٿيو وڃي.
12.4 گهاٽا گهر بندر جا، پڙيءَ تي بيٺو پِنُ. (لاڙ، چوڻي)
شاهه بندر جا گهاٽا گهر هوندا هيا، جو فقير کي هڪ هنڌ بيھي پنڻ ۾ ئي چڱو خاصو ملي ويندو هيو.
مطلب:
• ھڪ آباديءَ جي ڦٽڻ بعد، ٻي غير آباد ڌرتي ورسجي وڃي ٿي.
• پٽيل شھر، جلد تباھ ٿيو وڃي ۽ سندس اوج مٽجي، ٻئي شھر کي مليو وڃي.