لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق

ماڳن مڪانن جي نالن تي مشتمل پهاڪا ۽ چوڻيون

ڪتاب”ماڳن مڪانن جي نالن تي مشتمل پهاڪا ۽ چوڻيون“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. لوڪ ادب جي سلسلي پهاڪن ۽ چوڻين بابت ڪتاب ”ماڳ مڪانن جي نالن تي مشتمل پهاڪا ۽ چوڻيون“ نامياري ليکڪ انجنيئر عبد الوهاب سهتي جو لکيل آهي.
Title Cover of book ماڳن مڪانن جي نالن تي مشتمل پهاڪا ۽ چوڻيون

22. ٺٽ ڳوراھو.

22. ٺٽ ڳوراھو.
22.1 ٺٽ ڏنو ٺڪاءُ، ڳوراها سڀ ڳري ويا. هو ها هو! (ساھتي، چوڻي)
ڳوراھا؛ ھڪ ذات جو نالو.
ٺٽ ڳوراھو؛ ڳوراھو ذات وارن جي نالي پويان، نوشھروفيروز-مٺياڻي روڊ تي واقع، تعلقي ۽ ضلعي نوشھروفيروز جو شھر، جتي اڳي فيڊر ٽرين جي اسٽيشن به ھئي. ھاڻي ته اھا ڦٽي ٽٽي وئي آھي.
ويجھي ڇڪ ۾، اتان جو مٺا خان ڳوراھو، انصاف ۽ سخا جي لحاظ کان مشھور ٿي گذريو آھي. ھيءَ ڪھاوت آڳاٽي دور جي معلوم ٿئي ٿي، جنھن منجھ ٺٽ وارن بابت ڪنھن سماع چوندڙ فقير جا چيل اھي گفتا اڄ ضرب المثل ٿي ويا آھن.
مطلب:
• ڀيٽيو؛ چانڊاڻ چنڊي، ميرپور منڊي، عودي سنجن سوڌي، ٺل ڏنو ٺڪاءُ، ھلي ڏسو ڳڙھيءَ جو لقاءُ.