لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق

ماڳن مڪانن جي نالن تي مشتمل پهاڪا ۽ چوڻيون

ڪتاب”ماڳن مڪانن جي نالن تي مشتمل پهاڪا ۽ چوڻيون“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. لوڪ ادب جي سلسلي پهاڪن ۽ چوڻين بابت ڪتاب ”ماڳ مڪانن جي نالن تي مشتمل پهاڪا ۽ چوڻيون“ نامياري ليکڪ انجنيئر عبد الوهاب سهتي جو لکيل آهي.
Title Cover of book ماڳن مڪانن جي نالن تي مشتمل پهاڪا ۽ چوڻيون

35. جيسلمير

35. جيسلمير
35.1 جيسلمير جيسلمير، گھر سان وير، پَرَ سان ميڙ. (راجسٿاني، چوڻي)
جيسلمير جا رھاڪو، پاڻ ۾ گھٽ ٺھيل ۽ ٻين سان وڌيڪ ٺھيل ھوندا آھن.
اھو ھڪڙو فطري عمل آھي، جنھن تحت انسان پنھنجن کي پاڻ کان يا ڌارين کان گھٽ سمجھندي مٿن فلڪ نه آڻيندو آھي. ويجھي وارن تي، ڪنھن جي به اک نه ٻڏندي آھي.
مطلب:
• ھر ڪو پنھنجن جو خيال، ٻين/ ڌارين جي ڀيٽ ۾، گھٽ ڪندو آھي.
• ولايت جي ڪٻر، ديس جي مينا برابر.
• ويجھي وارن جو قدر، گھٽ ھوندو آھي.
• ويجھي؛ ڪوجھي.

35.2 سنڌ سمون، ڪڇ چنون، ڀاٽي جيسلمير،
چوٿون چغدو، جنھن جي پيڙهيءَ مٿي پير. (ٿر، چوڻي)
آڳاٽي دور ۾ سنڌ جا حاڪم، سما ھيا. اھڙيءَ طرح وري ڪڇ تي حڪمران چنا ھيا. جيسلمير جي علائقي جا وري حڪمران ڀاٽيہ/ ڀاٽي ھيا. جڏھن ته چغدو ذات وري انھن ٽنھي هنڌن تي نه هئي.
مطلب:
• ڪي علائقا، وري ڪن ذاتين سببان مشھور ٿين ٿا.
• سنڌ سمو، ڪڇ چنو، ڀاٽي جيسلمير، چوٿون چغده، جنھن جو پلنگ مٿي پير.