48. روم
48.1 توڙي وڃي روم، ته به نصيبان اڳرو،
ڍوڍي مٿان ٿوم، لکيئي لوح قلم ۾. (سنڌ، چوڻي)
ماڻھو دنيا اندر پنھنجو نصيب کائي ٿو. ان کان وڌيڪ جي حاصل ڪرڻ جي ڀلي جستجو ڪري پر ملندس يا ڦٻندس اوترو جيترو سندس قسمت منجھ لکيل آھي. ڪو به ماڻھو وِتَ کان واڌو، نه ماني ٿو کائي، نه لٽا ٿو پائي ۽ نه وري ٻن ٻيڙين يا گاڏين يا سوارين جي اندر چڙھي سفر ٿو ڪري سگھي. نه ئي وري ھڪ کان وڌيڪ بسترن تي يا ڪمرن منجھ، سمھي سگھي ٿو. انسان کي حرص ۽ ھوس سبب، ھڻ-وٺ يا وٺ-پاڄا وڏي لڳل آھي، جيڪا اجائي آھي. جيڪو نصيب ۾ لکيل اٿس، سو پورو پورو کيس ملي ٿو. نه گهٽ مليس ٿو، نه وڌ مليس ٿو.
مطلب:
• ڪنھن کي نه نصيب کان وڌ مليو آھي، نه گھٽ.
48.2 روم ۾ رهي، پوپ سان نه اچائجي. (انگريزي، پھاڪو)
پوپ، عيسائي مذھب وارن جو رھبر يا رھنما ٿئي ٿو. اھو وڏي مانَ ۽ مرتبي وارو مقام آھي. جيڪو اھو مقام ماڻي ٿو، تنھن جي ھلندي پڄندي به وڏي ھوندي آھي. ان سان ڦٽائڻ معنيٰ پنھنجو سر کڻائڻ.
مطلب:
• ڏاڍي جي ملڪ ۾ رهي، ساڻس نه ڦٽائجي.
• درياھ ڀر ويھي، وجھجي نه واڳونءَ سان وير.