88. لاڙ
88.1 لاڙ، ساڙ. (لاڙ، چوڻي)
لاڙ ۾ پاڻيءَ جي لاٿ سبب، کڏن کوٻن ۾ رنڊيل پاڻي، مڇرن جي افزائش جو سبب ٿئي ٿو. مڇرن کان، پاڻ ۽ مال کي بچائڻ لاءِ، هر ڪو دونھيون ڪري ٿو. هوائن تي ڪک ڪاڄر پاڻيءَ ۾ ڪرن ٿا ۽ اھو پاڻي، مال ۽ ماڻھو واپرائين ٿا. ان کان علاوه دونھين ۽ ڌنڌ جي ڪري، اکين تي اثر پوي ٿو. هر ڪو بيمارين ۾ وٺجيو وڃي، جنھن تان اها چوڻي مشھور ٿي آهي.
مطلب:
• جتي پاڻيءَ جي پڇڙي، اتي زندگي ئي بڇڙي.
• لاڙ آهي ساڙ، ٻيو مڇرن جو آزار، اندر منگهڻ ڪارڙا، ٽيون ٻاهر ماڪ ماري. (لاڙ)
88.2 لاڙ جو پڙهيو، سري جو ڍڳو. (سنڌ، چوڻي)
اها چوڻي سري جا ماڻھو پنھنجي تعريف ۾ چوندا آهن. جڏهن ته لاڙ جا ماڻھو پنھنجي تعريف ۾ هيئن چوندا آهن؛ ”لاڙ جو ڍڳو، سري جو ماڻھو“. حقيت حال جي، خدا کان سواءِ ڪنھن کي خبر ناهي.
مطلب:
• ھر ڪو پنھنجي تعريف ڪرڻ ۽ ڪرائڻ ۾ وسان ڪين ٿو گھٽائي.