18. ٿرڙي
18.1 ٿرڙي ٿي ڍرڙي، لٿو لاڏ لغارين جو. (لاڙ، چوڻي)
ٿرڙي؛ ٿر جي تصغير، ننڍڙو ٿر، ننڍي پر سڃي وسندي.
ٿرڙيءَ کان جھنگ چڱو جو منجھس پکي پکڻ، ماڻھو مرون يا ٻيا ساھدار سک وٺي رھي سگھن ٿا. ٿرڙيءَ اندر، ساھدار لاءِ جياپي جا سک سھنج نه ھوندا آھن.
تنھن ھوندي به سنڌ اندر ڪيتريون اھڙيون وسنديون ۽ ڳوٺ آھن جن جا نالا ٿرڙيءَ پويان آھن. جھڙوڪ؛ ۱. وارھ شھر جي ڀرسان؛ ٿرڙي ھاجرھ، جانڻ چن جو ڳوٺ. ۲. وڳڻ شھر جي ڀرسان، ٿرڙي ھاشم، تنيا فقيرن جو ڳوٺ. ۳. ميھڙ جي ڀرسان، ٿرڙي محبت. ۴. ٿرڙي جادو.
ھتي لغارين جي ھڪڙي ڳوٺ، جيڪو ٿرڙي نالي سان منسوب آھي جو ذڪر آھي. ان مان مراد اھا آھي ته اگر ان جو رعب گھٽيو ته لغارين جو به لاڏ لھي پوندو.
مطلب:
• جڏھن سبب ختم ٿيندو آ ته غرور ٽٽي ويندو آ.
18.2 ماءُ پيءُ-پِٽِين جا، ٿرڙيءَ ۾ ٿاڻا. (سرو، چوڻي)
ٿرڙي؛ سڃي وسندي. ٿاڻو؛ ٿاڪ، ٿم.
جيڪو اولاد، ماءُ پيءُ جو بي ادب ٿئي ٿو ۽ اھي کيس پِٽين ٿا ته اھو ساڳائي به نه ٿو. ان جي زندگي، ٿاڻن جھڙن ڏکين يا ٿر کان به چٽ ٿرڙين جھڙن علائقن منجھ گذري ٿي.
مطلب:
• ماءُ-پيءُ-پِٽين جا، ٿرڙيءَ ۾ ٿاڻا، هڪڙا ڪاهن جنڊ، ٻيا وتن ويڳاڻا.