لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق

ماڳن مڪانن جي نالن تي مشتمل پهاڪا ۽ چوڻيون

ڪتاب”ماڳن مڪانن جي نالن تي مشتمل پهاڪا ۽ چوڻيون“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. لوڪ ادب جي سلسلي پهاڪن ۽ چوڻين بابت ڪتاب ”ماڳ مڪانن جي نالن تي مشتمل پهاڪا ۽ چوڻيون“ نامياري ليکڪ انجنيئر عبد الوهاب سهتي جو لکيل آهي.
Title Cover of book ماڳن مڪانن جي نالن تي مشتمل پهاڪا ۽ چوڻيون

47. رڙي

47. رڙي
47.1 رڙي، ٽڪن ۾ پڙي، جتن کي مليو جواب. (لاڙ، پھاڪو)
جاتي شهر جي اوڀر طرف، ضلعي ٺٽي اندر هڪ شهر آهي، جيڪو مائيءَ رڙيءَ جي نالي سان منسوب ۽ مشهور آهي. پنھنجي دور جي حسين ترين مائي رڙي، جنھن تي جتن جو ملڪ حمر خان، عاشق ٿي پيو. کيس ڌوتيءَ هٿارئون، شاديءَ جو پيغام ڏياري موڪليائين. مائيءَ رڙيءَ، کانئس موٽ ۾، ڪاري گونگڙي (واھ) کان رڙيءَ (ڳوٺ) تائين، رات جي پيٽ ۾ پاڻي پھچائڻ لاءِ واھ کوٽرائڻ جو مطالبو ڪيو. حمر نالي سان منسوب واهه، حمر مَلڪ هڪ ئي رات ۾ کوٽرايو هيو. اھو واھ ان وقت وڏي خرچ سان ٺھيو ھيو، جنھن سببان حمر کي رڙيءَ جو سڱ مليو. ٻين لفظن ۾؛ مائي رڙيءَ جو سڱ، ملڪ حمر کي، ڄڻ انھيءَ ملھ تي پيو ھيو.
مطلب:
• پئسي تي وڪامندڙ شيءِ جا مالڪ مٽجي ويندا آھن.

47.2 رڙيءَ جو شاهوڪار ته نه آهين؟ (لاڙ، چوڻي)
رڙيءَ جو شھر، پنھنجي شاهوڪاريءَ جي ڪري ڏاڍو مشھور هو. اتان جا ماڻھو شاهوڪار ۽ شاه خرچ هئا. جيئن ڍنڍيءَ جا شيخ، امير ۽ بي تحاشا خرچائو آھن. انھيءَ ڪري اڄ به جيڪڏهن ڪو گهڻو خرچ ڪندو آهي ته کيس ٽوڪ طور ائين چيو ويندو آهي.
مطلب:
• ڍنڍيءَ جو شيخ ته نه آھين؟