53. سعيدپور
53.1 سعيدپوري، نيت بري، هٿ ۾ قرآن، ڪڇ ۾ ڇري. (لاڙ، چوڻي)
سعيدپوري؛ سعيد پور ٽڪر جو رھاڪو. سعيد پور ٽڪر جي رھاڪن بابت چيڙ.
گمان آھي ته، پور لفظ جنهن شهر سان لڳل آهي، تنھن شھر سان تڪبند طور ائين پڇ ڳنڍي ڇڏيندا آھن. ھتي سعيدپور ٽڪر وارن لاءِ به ائين ئي محسوس ٿئي ٿو.
اسان جو معاشرو يا سماج گڏيل سرشتي تي اڏيل آھي. منجھس حلالي حرامي هر هنڌ آهن. اندازو آھي ته سعيدپور منجھ به ڪي ڏنگا ماڻھو ھجن، جن جي ڏاڍائيءَ تان ڪنھن جي واتان اھو جملو نڪري ويو ھجي. پوءِ؛ ”ٺاٺ کڻي ھڪڙو، ٺڪر اچي مڙني تي.“ وانگي ڪارنھن سڀني تي چاڙھي ڇڏي ھجائين.
مطلب:
• گهيلپوري، نيت بري، ھٿ ۾ قرآن، ڪڇ ۾ ڇري. (بدين)
• آيا يار لاھوري؛ منھن جا مٺا، نيت بري. (پنجابي)
• آيا يار لاھوري؛ ڏيکاري دروازو، ٽپائين موري. (پنجابي)
• آيا يار چنيوٽي؛ شڪل سھڻي، نيت کوٽي. (پنجابي)
• آيا يار پشوري، لش پش گھڻي، محبت ٿوري. (پنجابي)
• آيا يار ڪھروڙي، لش پش ڍير، محبت ٿوري. (پنجابي)