40. دادو
40.1 دادو، جادو. (سرو، چوڻي)
سادڙن سودڙن ۽ سنون، ميرڙن پر مٺڙن ماڻھن جو علائقو، جتي اوائلي زماني ۾ سچ ته جادو هيو. سندن سادگيءَ مان فائدي وٺڻ وارا ائين چوندا آھن.
مطلب:
• تڪ-بند مصرع جي پويان ڪيتري حقيقت آھي، ان لاءِ دادوءَ جو شاعر غلام رسول سومرو سودائي ھيٺيئن طرح چوي ٿو:
دادوءَ ۾ آهي جادو، دادوءَ ۾ يار منھنجو، ڇا ٻڌايان حال دلبر، دادو زور آ، هر گهڙي هر هر نئون ديدار، دادو زور آ.