لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق

ماڳن مڪانن جي نالن تي مشتمل پهاڪا ۽ چوڻيون

ڪتاب”ماڳن مڪانن جي نالن تي مشتمل پهاڪا ۽ چوڻيون“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. لوڪ ادب جي سلسلي پهاڪن ۽ چوڻين بابت ڪتاب ”ماڳ مڪانن جي نالن تي مشتمل پهاڪا ۽ چوڻيون“ نامياري ليکڪ انجنيئر عبد الوهاب سهتي جو لکيل آهي.
Title Cover of book ماڳن مڪانن جي نالن تي مشتمل پهاڪا ۽ چوڻيون

97. مڪلي

97. مڪلي
97.1 شيخ جيئو، مڪليءَ جو ڏيئو. (لاڙ، چوڻي)
مڪليءَ جي مقام ۾، تمام وڏا اهل الله دفن ٿيل آهن، جن مان شيخ جيئو کي، ڏيئي يا سج جھڙي حيثيت حاصل آهي.
مطلب:
• مڪليءَ جو نالو، بزرگن جي موجودگيءَ سبب مشھور آھي.

97.2 مڪلي ٽڪري، ننگر ٺٽو ۽ پير پٺو،
جنھن نه ڏٺو، تنھن ڪجهه نه ڏٺو. (لاڙ، چوڻي)
وضاحت لاءِ ڏسو؛ ”ٺٽو.“

97.3 مڪلي، پرديسين جو مقام. (لاڙ، چوڻي)
مڪلي، جيئن ته تمام گهڻن اهل الله ۽ اولياءَ الله جو مدفن آهي. انھن جي مزارن تي عاشق ۽ اڙيل، مرادون حاصل ڪرڻ ۽ دعا لاءِ اچن ٿا. ڪي ته اميد ۽ آسري تي زندگي به ڳاري ڇڏين ٿا، جنھن سببان اها چوڻي وجود ۾ آئي آهي.
مطلب:
• مڪليءَ جي آباديءَ ۾ ٻاھران آيلن جو گھڻو حصو آھي.
• ڀيٽيو؛ ٺل؛ آين جو، ڄاين جو نه.