وقت جي سينڌ جا وار ويڙهي وَٺان
راهه روشن ڪري، رات ريڙهي وَٺان!
پوءِ يڪجا ٿيون يا ته وِکري وڃون،
پل گهڙي ئي سهي، پاڻ ميڙي وٺان!
نَينهن جون جو نمازون قضا ٿو ڪري،
ڪاش! اُن ڪُفر سان جنگ جهيڙي وَٺان!
وَڏ - وَزارت وٺي پو وڏيري چيو:
“ڏاٺ ڪُوسي ڪري، ڏند ٽيڙي وَٺان!”
روپ ڌاري وري روپلو ڪو اچي،
خاڪ بي باڪ جا کيٽ کيڙي وَٺان.
ڍاٽ کي ماٺ ٿي روز ماري مِيان!
ڇير سان ڇاڇرو ڇڏ ته ڇيڙي وَٺان.