جيون رنگ رَچائي ٿر تي
جيون رنگ رَچائي ٿر تي.
هاءِ اُڃارو صحرا سارو،
وقت وَڃي ٿو ٿي وڻجارو،
تنهَن کي ڪو ترسائي ٿر تي،
مؤلا! مينهُن وَسائي ٿر تي.
سيمَ سُڪي ٿي ٺوٺ الا ڙي!
ڳاٽ مٿي هر ڳوٺ الا ڙي!
موت وِيو مُرجهائي ٿر تي،
مؤلا! مينهُن وَسائي ٿر تي.
پَن، ڇَڻ رُت جو پهرو آهي،
غم اڳي کان گِهرو آهي،
جيءُ پيو گهٻرائي ٿر تي،
مؤلا! مينهُن وَسائي ٿر تي.
صادق جهڙي راڳيءَ کان پو،
ڪير ڀلا چئو! ڀاڳيءَ کان پو،
گيتن کي گرمائي ٿر تي،
مؤلا! مينهُن وَسائي ٿر تي.
واريءَ جي واچُوڙي جهڙي،
مُند ڏسي ماچُوڙي جهڙي،
سانجهه پئي شرمائي ٿر تي،
مؤلا! مينهُن وَسائي ٿر تي.
جيون رنگ رچائي ٿر تي.
***