نيٺ ٻُڏيءَ جا ٻيڻا ٿيندا
نيٺ ٻُڏي جا ٻيڻا ٿيندا.
لهرُن ۾ سنڌ لوڙهي ڇَڏيئه،
آس، اُميدون ٻوڙي ڇَڏيئه،
درياهه! دليون ٽوڙي ڇڏيئه،
ڪهڙا ڌاڳا، ڦيڻا ٿيندا،
نيٺ ٻُڏي جا ٻيڻا ٿيندا.
لاڙ، اُتر جا شَهر سَمُورا،
لوڙهي ڇڏيا لهَر سَمُورا،
غم-گهٽائون، قهَر سَمُورا،
هاڻ جهَڪا ۽ جهيڻا ٿيندا،
نيٺ ٻُڏي جا ٻيڻا ٿيندا.
اُڀ اَجهو ۽ اولو ٿيندو،
ڍَڪُ ڍليءَ جو ڍولو ٿيندو،
چنڊ وطن جو چولو ٿيندو،
مارُو پاڻ - وَهيڻا ٿيندا،
نيٺ ٻُڏي جا ٻيڻا ٿيندا.
رُوڻيون پيون، ريلا پيئڙا،
ٻوڏ وڏيءَ ۾ ٻيلا پيئڙا،
وانگيئڙن کي ويلا پيئڙا،
پوءِ به ڪين ڪميڻا ٿيندا،
نيٺ ٻُڏي جا ٻيڻا ٿيندا.
نيٺ ڪچي مان نعرو لڳندو،
ڀيڄ ڀٽائيءَ وارو لڳندو،
هاڻ نه ڪوئي گهارو لڳندو،
حال نه پنهنجا هيڻا ٿيندا،
نيٺ ٻُڏي جا ٻيڻا ٿيندا.