اوهان جي شهر ۾ آهيون
لڳي ٿو لهر ۾ آهيون.
ڀلي ڏس آزمائي تون،
وزن ۽ بحر ۾ آهيون.
جڏهن کان تو ڪيو جادو،
اڃان اُن سحر ۾ آهيون.
حياتي! هاڻ ڇڏ کيٽا،
پڇاڙيءَ پهر ۾ آهيون.
ٻڏون ٿا پيا، ترون ٿا پيا،
نِگاهُن – نهر ۾ آهيون.
ڪَڙي رَسُول ڪنان ڪَوڙي،
زماني زهر ۾ آهيون.
نڪو اوهي نڪو واهي،
ڪجي ڇا قهر ۾ آهيون.
پچن ٿا پير واري تي،
ڏکن جي ڏهر ۾ آهيون.
گهِٽي تُنهنجي منجهان گُذري،
ڳڱَاٽيا ڳهر ۾ آهيون.