اهل اُميدوار
مُنهنجي وهاڻي هيٺان،
پنهنجو پرسَ وساري وَئي آهين،
جنهن ۾ چند مُدي خارج چُميون،
۽ هڪڙي عُمر رسيده ياد پئي آهي،
مون اِهي سڀئي رف پنا سمجهي،
رديءَ جي ٽوڪريءَ ۾ رکي ڇڏيون،
اچانڪ اهي اڌ رات جو اُٿي اچي،
مُنهنجي ڌِيان جي دهليز تي،
ڌرڻو هڻي ويهي رهيون،
ننڊ ۾ خلل وجهڻ جي ڏوهه ۾،
انهن کي آئون ٽِن مهينن تائين،
’’تَحفظ پاڪستان‘‘ جي قانون تحت،
خفيا اِدارن جي تحويل ۾،
ڏيئي سگهيس ٿي، مگر مون کي،
اُلڪو اِهو آهي ته ڪٿي،
DNA ٽيسٽ ۾ مُنهنجو توسان،
ڪو تعلق نه ظاهر ٿِي پَوي!
۽ تنهنجي ياد جي بيواهه جهڙي بدن تي،
مُنهنجي آڱرين جا اُهڃاڻ نه مِلن،
اُن ڪري آرڪائيولاجي وارن جي،
ويب سائيٽ وِزٽ ڪيم،
جنهن جي لوگي تي لکيل آهي،
ته؛ ’’مُدي خارج چُمين ۽،
پاروٿين يادگيرين مان،
وائِرل انفيڪشن ٿي سگهي ٿو،
اُن ڪري اعتراض جوڳو مواد،
اسان جي ويب سائيٽ تي،
اَپُ لوڊ ڪرڻ ممنوع آهي‘‘
سُري کاڌل ساروڻين ۽،
ڪُوئن جي ڪُتريل چُمين کي،
هاڻ هِتي آسان قسطن تي،
يا ڪِرائي تي وٺڻ وارو به ڪونهي،
اِن ڪري اڄ ئي آئون توکي،
اِهي تنهنجي پُراڻي پتي تي،
ايزي پئسا ذريعي اُماڻيان ٿو،
تون ڪنهن ويجهي دُڪان تي وڃي،
پُراڻي پيار جو پاس وَرڊ ڏيکاري،
ڊائون لوڊ ڪرائي سگهين ٿي،
۽ آئون تنهنجي امانت مان آجو ٿي،
ايندڙ اليڪشن ۾ آساني سان،
ڪنهن ڪِنگ پارٽيءَ جي ٽڪيٽ تي،
چُونڊ وڙهڻ جي اهل ٿي سگهندس،
ڇو ته؛ آئين جي شِق نمبر 62 تحت،
اُميدوار جو صادق، آمين ۽،
پرهيزگار هُئڻ لازمي آهي.