هيل وري ديوالي آئِي
خوشين کان پر خالي آئِي.
مينهَن وُٺي کان پو به الئه ڇو؟
هيل نه ڪا هريالي آئِي.
ليلان! تنهنجو لاش کپائڻ،
قوم ڪري اک آلي آئِي.
نازڻ! تنهنجا نوٽ کُٽا پو،
ڪو نه وري ڪا بالي آئِي.
پوڙهي وَرَ کان ورثي ۾ بس،
وِڌوا کي هٿ والي آئِي.
زال به هُن کان مُنهَن مٽي وَئي،
جنهن پل سندس سالي آئِي.
ڊڪٽيٽر سان ڊيلَ بدولت،
فيڪ، حڪومت جعلي آئي.
نٽهڻ اُس ۾ سار سڄڻ جي،
بڻجي شام جُهڙالي آئي.
***
ليلان: ڪُنري ويجهو وحشين هٿان مارجي ويل نياڻي.
نازڻ: شاعر مير علي نواز ناز.