تنهنجي چپڙن جي چُپات، ڪيئي افسانا پرين..!
تنهنجي چپڙن جي چُپات، ڪيئي افسانا پرين..!
هاءِ، هوريان ماٺ جي منهن مان وئي نڪري هي لات،
تنهنجي چپڙن جي چپات.
ڪنهن جي مُرڪڻ تي ڏنو مشڪي سموري ڪائنات،
تنهنجي چپڙن جي چپات.
چنڊ کي جيئن داغ پيارو، مون کي پياري تنهنجي تات،
تنهنجي چپڙن جي چپات.
رات تارن سان ڇُريل پوتي ڍَڪي پاتِي آ جهات،
تنهنجي چپڙن جي چپات.
منهنجي اکڙين ۾ اداسي، تنهنجي گهورن ۾ آگهات،
تنهنجي چپڙن جي چپات.
تنهنجي چپڙن جي چپات، ڪي ئي افسانا پرين-!
*