مون گيت اُهي ئي ڳاتا ها
مون تنهنجا سُرَ سڃاتا ها:
جي تنهنجي من ۾ تڙپيا ها،
مون گيت اُهي ئي ڳاتا ها.
تون تاڙو بڻجي ترسيو هئين،
مون ڪوئل بنجي ڪُوڪيوهو:
تون گهايل دل جي گهُور هئين،
مون ڳوڙها ڳل سان لاتا ها.
هِن جهانءِ ته جڳ کي جهوريو هو،
هي گيت ته گهاتن جهڙا ها:
جو جوڳي بنجي روڳ سهي،
مون ويس اُهي ئي پاتا ها.
جيئن موتئي مان مَهڪار هُلي،
جيئن پورب کان پرڀات ڇُلي،
مون اهڙا ڪيئي گيت گهڙيا،
جي اُڌما اُڌما آتا ها.
تو اهڙا ڪيئي پُٽ ڄڻيا،
جي تنهنجيءَ ڪُک جو ڪانُ بڻيا:
جي توکي ڌُوڙ ۾ ڌوڪي ويا،
سي تنهنجا پنهنجا ماتا ها.