تنهنجي اوسيڙي ۾ آهيان، آءُ کڻي اجل
آءُ ڀي، او اجل!
جهوليءَ پاتم يادن جا، ڪي ڪومايل ڪنول،
آءُ ڀي او اجل.
پَنَ پَنَ جي پرڇائين جاڳي، جاڳيا پياسا پَل،
آءُ ڀي او اجل.
پيڙُ پيرَ ۾ پائي آئي، تنهنجي ياد مٺل،
آءُ ڀي او اجل.
اکڙيون جاڳن، اکڙيون روئن، اکڙيون هاءِ اَجهل،
آءُ ڀي او اجل.
خاڪ جا ٽيڙا بنجي اُڏريا، من جا ڪاڪ – محل،
آءُ ڀي او اجل.
تنهنجي اوسيڙي ۾ آهيان، آءُ کڻي اَجَلَ.