ڪا پلڪ ترسين ته ها.
چنڊ جي چانڊاڻ ۾ ها مَچَ چاهت جا مَتَل،
ڪا پلڪ ترسين ته ها.
گهُورَ جي گهراءَ ۾ ها ساهه سالن کان سُتَل،
ڪا پلڪ ترسين ته ها.
ڪنهن جي اکڙين ۾ ڏٺو مون توکي روئيندو او اجل،
ڪا پلڪ ترسين ته ها.
مون چُميو ڪنهن چنڊ کي هو، سي پيارا هاءِ پَل،
ڪا پلڪ ترسين ته ها.
منهنجي جهولي ۾ جهُليو هو چنڊ، ڪنهنکي ڪهڙي ڪل،
ڪا پلڪ ترسين ته ها.
*