شاعري

چنڊ رهين ٿو دور

”قمر شهباز جيڪو لکيو آهي، سو ڏات جي ڏيئن جي اُنهيءَ ”جوت مان جلندڙ جوت“ جو تسلسل آهي، جنهن جي پهچ امرتا کي اورانگهي ٿي. سندس شعر توڙي نثر، پنهنجي مورچي مان اُڇلايل آهي زهريلا ٻاڻ آهن، جن جو چُڀڪو هڪ طرف ويرين کي ويساهي نٿو ڏئي ته ٻئي طرف اُنهن جو تجلو پري پري تائين پکڙيل ساٿين جي ذهنن ۾ عزم ۽ اعتماد جو سوجهرو ڀريو ڇڏي.
”چنڊ رهين ٿو دور“، قمر جي شروع کان اڄ تائين ڪيل معياري شاعريءَ جو مجموعو آهي، جيڪو مٿي بيان ڪيل قومي سجاڳيءَ واريءَ تحريڪ جي پس منظر سان گڏ، سندس ذهني اوسر جو پيش منظر به ڏيکاري ٿو.“
  • 4.5/5.0
  • 2280
  • 942
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • قمر شھباز
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book چنڊ رهين ٿو دور

رشتا

ڪو اهڙو غم، جو گهاءَ جيان،
هينئڙي ۾ چُڀيو، پڇتاءَ جيان.

ڪو اهڙو سڱ اڻ ڄاتو هو،
جو اکڙين ڀي نه سڃاتو هو.

ڪو اهڙو شخص پرايو هو،
ماٺيڻو هو، يا سايو هو.

ڪو رشتو نازڪ سوچن جو،
ڪو ڌڙڪو دل جي لوچن جو.

ڪو سڏڪو، شايد ٽهڪ هئو،
يا منهنجي من جو چهڪ هئو:

مان اهڙا غم ۽ گهاءَ کڻي،
ڪي اهڙا سڱ ۽ ساءَ کڻي.

اڄ دکندڙ چنڊ کي گهوريان ٿو،
۽ جلندڙ اکيون پوريان ٿو.

*

ڪو ٿوهر اُسريو سيني ۾،
جيئن مندر ڪوئي مديني ۾.

مان ڳوليان ٿو ويرانن کي،
يا دردوندن ديوانن کي.

هي رشتا، غم جا، آهُن جا،
هي رشتا پيار پناهُن جا.

هي رشتا پنهنجي خوابن جا،
ڄڻ صحرا منجهه سَرابن جا:

مان اهڙا رشتا ڳوليان ٿو،
مان اهڙا رشتا ڳوليان ٿو.