جنهن راه تي مونکان ڌار ٿئين، سو موڙ جدائيءَ وارو هو
جنهن راه تي مونکان ڌار ٿئين، سو موڙ جدائيءَ وارو هو،
جنهن گهاءَ کي سانڍيم سيني ۾، سو زخم جهان کان نيارو هو.
ڪو نٽهڻ اُس ۾ ڪومايو، ڪو سانجهيءَ ٽاڻي مرجهايو،
جومُرڪي سوريءَ تي آيو، سو تنهنجي چاهت وارو هو.
مون درد ڏٺو ديوانن جو ۽ پيار پسيو پروانن جو،
جنهن گهاءَ سٺو انسانن جو، سو ماڻهو ڏاڍو پيارو هو.
هُو آڌيءَ آڌيءَ آيو هو، ۽ ساهن منجهه سمايو هو،
ڪا سوچ هئي يا سايو هو، ڪو گيت اُڃيو آسارو هو.
ڪي پور به پورن جهڙا ها، سي روح تي رهڙا رهڙا ها،
ڪي آگم اکڙين جهڙا ها، ڪو بادل ڄڻ تاسارو هو.
*