پنهنجو پاڻ کي مشغول رکڻ جو مثال
”ڪهڙي ملڪ جو آهين؟“
”پاڪستان جو.“ وراڻيومانس.
”پاڪستان ۾ به ٿڌ ٿئي ٿي پر اتر ۾ فقط جابلو علائقي ۾.“ هن چيو. سندس عمر سٺ ستر سال ٿيندي پر ڳالهائڻ ۽ جسم ۾ کڙي تڙي هئي. تمام سٺي انگريزي ڳالهائين پئي.
”تو پاڪستان ڏٺو آهي؟“ مون پڇيومانس.
”ها. پر تمام گهڻو اڳ. ويهه پنجويهه سال کن اڳ.“
”ڪهڙي سلسلي ۾؟“
”جيالاجيڪل فورم ۾ ڪم ڪندي هيس. منهنجو اهم سبجيڪٽ جاگرافي رهيو آهي. فرم وارن مونکي پاڪستان جي دوري تي موڪليو هو.“ هن ٻڌايو.
”توهان انگريزي تمام سٺي ڳالهايو ٿيون. ڇا توهين برٽشر آهيو؟“ مون پڇيومانس.
”نه. انگريزي زبان اسڪول ۾ سکيس. مڙس اسپين جو آهي سو سندس ملڪ جي زبان Spanish به سٺي اچيم ٿي ۽ هاڻ فرينچ سکي رهي آهيان.“ هن ٻڌايو.
تعجب مان کيس ڏٺم ته هن عمر ۾ جنهن کان پاڻ ”قبر ۾ پير لڙڪائي وهڻ“ واري عمر سڏيون ٿا، ان ۾ هيءَ نئين زبان سکي رهي هئي. ڇا مرڻ بعد منڪر نڪير فرنيچ زبان ۾ کيس ”بان زوئر“ چئي اچي کيڪاريندا.
منهنجي تعجب کي هوءَ سمجهي وئي جيتوڻيڪ اهو سمجهي نه سگهي ته ڪهڙي ڳالهه تان تعجب کاڌم. هن سمجهيو ته مونکي شايد يقين نٿو اچي ته هوءَ ڪا فرينچ سکڻ پئي وڃي. سو پنهنجي پرس مان ڪتاب ڪڍي ڏيکاريائين.
“It is Surprising.” مون ڪتاب ڏسي چيو،”جڏهن ته توهان کي اڳهين ايتريون زبانون اچن ٿيون.“
”بس ائين ئي وقت پاس ڪرڻ لاءِ سکي رهي آهيان. گهر ۾ ويٺي ويٺي بور ٿيان يا گهٽيءَ ۾ نڪري اوڙي پاڙي وارن کي بيزار ڪريان يا پرائي پچار ۾ وقت خراب ڪريان ان کان بهتر آهي ته ڪنهن ڪرت کي لڳي رهان.“ هن وراڻيو.